പ്രവാസ പര്‍വ്വം

പ്രവാസ പര്‍വ്വം

കാത്തിരുന്നു കിട്ടിയ മെയ്യിന്‍ പകുതിയിന്‍

വിറയാര്‍ന്ന കൈകളില്‍ മുറുകെപ്പിടിക്കവേ

തുടി കൊട്ടുമുള്ളം തെല്ലൊന്നടക്കി

തലയുയര്‍ത്തി നിന്നാ വില്ലാളി വീരന്‍

കുളിരേറുമേടുകളില്‍ ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന-

വരതിലേറെ വാശിയില്‍ കെട്ടിപ്പിണയുന്നു

മേല്‍ക്കോയ്മ നേടുവാന്‍ തിടുക്കപ്പെടുമ്പോള്‍

കണ്ടീല്ലന്നവ,നവളുടെ ചോരും കണ്ണുകള്‍

ഒടുവിലാക്ഷണികമാം ദിനങ്ങളിന്‍ തീരാ രസങ്ങളേ

തെല്ലൊന്നമര്‍ഷമായ് വകഞ്ഞ് മാറ്റി

മോഹന വരങ്ങളും, പൊള്ളുന്ന മുദ്രയുമേകി-

യവന്‍ യാത്രയായ് വാഗ്ദത്ത ഭൂമി തേടി.

കലണ്ടര്‍ മറിയവേ, ഉള്ളം തുടിച്ച-

കതാരില്‍ ഉരഗങ്ങള്‍ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു

മണിയടി യന്ത്രത്തിന്നപ്പുറമിപ്പുറം, കൈകള്‍

ചലിച്ചുയര്‍ന്നലയാഴിയായ് സീല്‍ക്കാരധ്വനികള്‍

കരളിന്നകക്കണ്ണിലോര്‍മ്മകള്‍ തെളിയവേ

കൂടെശ്ശയിക്കും സതീര്‍ത്ഥ്യനേക്കാട്ടാതുയര്‍ -

ത്തുന്നു മദനോല്‍ത്സവത്തിന്‍ കോടിമരങ്ങളൊ-

ഴുക്കിക്കളയുന്നവനാ വഴുവഴുത്ത സ്നേഹം!

ഒടുവില്‍ തലയില്‍ കഷണ്ടിയും ജരാനര ബാധയു-

മേറ്റു വാങ്ങിയവനങ്കം ജയിച്ച് മടങ്ങും നേരം

കോട്ടും കുരവയും താലവുമേന്തിയാനയിക്കുന്ന-

വനുടെ രാജ്ഞിയുമവളുടെ പാപവും..!!